Rave On Trans przestało nadawać ! Nasza audycja na antenie Radia Jard II została zlikwidowana decyzją szefostwa za "niekomercyjność". To co teraz leci w każdy piątek po 22:00 w Radio Jard 2 to nędzna podróba naszej audycji. My nie mamy nic wspólnego z komercyjna łupanką i wixą prosto z Manieczek. Jeżeli chcecie przywrócenia pradziwej audycji Rave on Trans piszcie do radio@jard.pl lub w.kuczynski-jard2@wp.eu, a także dzwońcie 085 6628103.

Nadawać zaczeliśmy około sierpnia 2001. Wszystko zaczeło się jak zwykle przez przypadek. Akurat powstawał drugi program Jardu II i nie było komu prowadzić audycji w nocy z piątku na sobotę. W tym samym czasie zaczęliśmy współprace z Jardem i Monika Dziemian zaproponowała nam tą "robotę". Oczywiście za darmo. Nie dostawaliśmy za to żadnych pieniędzy. Wszystko było dla "idei". Pierwsza nasza audycja zaczęła się o 21ej a skończyła o 5tej rano następnego dnia. Wchodząc do studia absolutnie nie wiedzieliśmy na czym polega praca w radiu. Z tego co pamiętam przez pierwsze 2 godziny nic nie mówiliśmy, bo nikt nie wiedział za bardzo o czym mówić do ludu. Potem jakoś to poszło i trwało przez 3 lata, ale do końca istnienia audycji, dziecięco-młodzieżowa redakcja Jardu II nie wiedziała skąd się wzieliśmy i dlaczego nadajemy. Audycje prowadziły różne składy ale przeważnie czwórka: Seti, Pulsar, Żelazny i Mantiuk lub paralne bądź trójkowe permutacje z niej.

Dzisiaj, 29 czerwca 2007 roku o 2:30 zgrywam ostatnią kasetę, która zachowała się z czasów Wielkiego Ognia, który zapalił się z marzeń. Marzeń urodzonych w Puszczy, dawnej Famie, Hucie i innych magicznych miejscach. W imieniu Rave On Trans dziękuje wszystkim za nagrywanie audycji - bez was nic by się nie uchowało przed entropią i czasem.

Nigdy celem Rave on Trans nie były pieniądze. Na organizacji imprez nie zyskaliśmy nic po za tym, że mieliśmy ogromną satysfakcje z przekształcenia rzeczywistości wokół siebie według własnych myśli i pragnień. Pamiętajcie, pieniądze są tylko narzędziem twórcy, nigdy nie mogą być celem samym w sobie. Tam gdzie celem sztuki są tylko pieniądze, wkrada się fałsz, brud i tandeta. Zawsze się tego trzymaliśmy i nawet gdy byliśmy na finansowym minusie dotrzymywaliśmy słowa. Nasi Bogowie nie wybaczają małości. Obecnie ogień przygasł, ale tak jak ognisko można rozpalić z żaru tak i my mamy nadzieje zrobić coś jeszcze.

A teraz zapraszam do słuchania audycji: http://svasti.org:9000/radio.ogg

Żelazny